Pika e kthesës

Pika e kthesës është biografia e një ideje dhe ideja është shumë e thjeshtë . Është mënyra më e mirë për të kuptuar shfaqjen e tendencave të modës , baticën dhe zbaticën e valëve të krimit , ose , transformimin e librave të panjohur në bestsellerë , apo rritjen e pirjes së duhanit në adoleshencë , apo fenomenin e hapjes së lajmit gojë pas goje , apo çdo numër ndryshimesh të tjera misterioze që shenjojnë jetën tonë të përditshme , është t’i konsiderojmë ato si epidemike . Idetë dhe produktet , mesazhet dhe sjelljet përhapen siç përhapen edhe viruset . Një lexim i mrekullueshëm , një studim mahnitshëm i pazakontë për fenomenin pak të kuptueshëm , epideminë sociale . – DAILY TELEGRAPH ( LONDER ) ” Si udhëzues biznesi , Pika e Kthesës është vërtet superior , i mbushur me teori të reja për shkencën e manipulimit .

Për firmën Hush Puppies , që njihet për këpucët klasike amerikane me lëkurë kastori dhe shollë të lehtë krep , ” Pika e Kthesës ” ndodhi diku midis fundit të vitit 1994 dhe fillimit të vitit 1995. Firma pothuaj kishte marrë fund në atë kohë . Shitjet kishin zbritur në 30.000 palë në vit , kryesisht nëpër tregje në vende te humbura dhe dyqane të bizneseve familjare të qyteteve të vogla . Wolverine , kompania që prodhon Hush Puppies , po mendonte që t’i nxirrte nga tregu këpucët që e kishin bërë atë të famshme . Por atëherë ndodhi diçka e çuditshme . Në një sfilatë mode , dy drejtues të Hush Puppies u ndeshën me një stilist nga Nju Jorku i cili u tha atyre se këpucët klasike Hush Puppies befas ishin shndërruar në hip në klubet dhe baret e qendrës së Manhatanit . ” Na thanë ” , tregon Baksteri , ” që ekzistonin dyqane rishitjeje në Village dhe Soho , ku shiteshin këpucët . Njerëzit shkonin në dyqanet Ma dhe Pa dyqanet e vogla që ende i tregtonin ato dhe po i blenin ” . Baksteri dhe Ljuis u habitën në fillim . Nuk po arrinin ta kuptonin se si këpucët që kaq dukshëm ishin demode mund