Autor: Adnan Sherif
Përkthyes: Bajram Rexhepi
Astronomia ose “ilmul-hej’eti”, sic e quanin arabet e vjeter,eshte shkence e vjeter mijevjecare.Qellimi i saj eshte studimi i planeteve,
yjeve dhe galaktikes.Prapeseprape nuk eshte shkence e vertete ne kuptimin e plate te fjales perderisa ne she-kullin e XVII nuk u
zbulua teleskopi.Astronomia gjate shekullit XIX dhe XX, shenoi perparim te madh,duke iu falenderuar fizikes dhe kimise bashkekohore.
Sa i perket shkences mbi universin (kozmologjine),qellimi i saj eshte studimi i krijimit,ndertimit dhe zhvillimit te gjithesise ne pergjithesi.
Kjo eshte shkence e re, jeta e se cites nuk kalon disa dekada.Ngaqe,deri ne fillim te shekullit XX,njeriu gabimisht e ka kuptuar fillimin,
zhvillimin dhe fundin e universit,duke u bazuar ne mendimet e magjistareve dhe filozofeve,ne Saila dhe ne teori te gabuara shkencore.
Nga ana tjeter,ne ne Kur’anin Fisnik gjejme qindra ajete te cilat flasin ne lidhje me astronomine dhe kozmologjine.Nese keto ajete ua
mbeshtesim studimeve metodologjike,do te fitonim ate qe quhet kozmolog” dhe astronomi kuranore.’Kjo do te thote se disa segmente
kryesore te ketyre shkencave jane terhequr nepermjet ajeteve.
