Titulli: Vetëdija mbi kiametin
Titulli i origjinalit: Kiyamet Aṣisi
Autorë: Sezai Karakoç
Përkthyes: Ardian Qyli
Redaktura gjuhësore: Imer Topanica
Faqosja: Emir Hukallo
Dizajni: Avni Gashi
Botues: Fleta – Prizren
Që nga dita që kemi lindur e deri në ditën që vdesim nuk bëjmë gjë tjetër që i shumëzojmë dëshmitarët ndaj vetës sonë. Shtatit tënd ia shtonë dëshmitarët o njeri.
Gjallërimi i një njeriu do të thotë krijimi dhe lindja e një sistemi i cili gjallëron tërë njerëzimin. Njeriu i gjallëruar do të ndriçojë duke shpërndarë për tërë njerëzimin në të katër anët shpresën dhe sihariqin e besimit sikurse dielli i cili shpërndanë dritën e tij. Do të sjellë lajme nga një botë tjetër. Do të na jep lajme nga ata që sjellin lajme.
Musliman! Përseri shkel në tokë, përseri shkel me këmbë në tokë. Sepse toka më shumë se çdo herë ka nevojë për ty. Gjendesh ose nën tokë ose në mesin e dredhave të shtresave të qiellit. Prej kohës kur ke hequr këmbën nga gjiri i kësaj bote të vjetër këtu gjenden brenda dridhjet, goditjet, frika dhe neveria. Shkel përseri me këmbë që zemra e botës të ndalojë këto goditje të parregullta. Të harmonizohet çdo gjë.
