Titulli: Fundi i Botës
Autorë: Muhammed Muteveli Sharavi
Përktheu nga Arabishtja: Dr. Musli Verbani
Redaktor profesinal dhe gjuhësor: Ahmed R. Ramadani
Redaktor teknik dhe dizajni: Pëllumb Gurra
Radhitja kompjuterike: Islam Reshiti
Botues: Sh.K.H. Lexo – Tetovë
Për Botuesin: Besart Luma, Besim Seadini, Durak Lika, Genc Ahmeti
Shtypi: Focus Print – Shkup
Sa herë që njeriu zhvillohet dhe mendon se e ka zotëruar Tokën dhe gjithçka që ndodhet në të, si dhe mendon se ka mundësi të bëj në të ç’të dëshiroj, pikërisht atëherë vjen urdhri i Allahut i cili shkatërron çdo gjë.
“Me të vërtetë, jeta e kësaj bote i shëmbëllen shiut që Ne e lëshojmë nga qielli e me të përzihet toka dhe bën bimë, me të cilat ushqehen njerëzit dhe kafshët. E, kur Toka vishet dhe zbukurohet dhe, kur banorët e saj mendojnë se janë zotërues të saj (për ta vjelë a korrur), iu vjen urdhri Ynë, natën ose ditën dhe Ne e bëjmë atë si të ishte e korrur, thuajse nuk kishte lulëzuar të djeshmen. Kështu, Ne ua shpjegojmë shpalljet Tona njerëzve që mendojnë (logjikojnë).” (Junus, 24)
Kur njeriu mohon Allahun dhe fillon të adhuron mendjen e vet, si dhe krijon bindjen se ka zotëruar gjithçka në këtë Botë, vjen urdhri i Allahut të Madhëruar që të shkatërroj çdo gjë që ka ndërtuar njeriu në këtë Gjithësi. Kur njeriu krijon këtë ndjenjë gënjeshtare se ai ka mundësi të bëjë ç’të dëshiroj në këtë Botë, atëherë ndërtimet e tij marrin fund.
