Titulli: Kur’ani mbrojtës dhe shërues
Titulli i origjinalit: El-Kur’anu devaun fihi vikajetun ve shifa’un
Autorë: Abdurrezak Neufel
Përktheu: Ali Pajaziti
Redaktor profesional: Muselem Mazllami
Redaktor gjuhësor: Fatmire Ajdini – Hoxha
Përgatiti për shtyp: Bashkim Avdiu
Shtypi: FokusPrint — Shkup
Për botuesin Lulzim Lecaj
Marketingu: Selami Hyseni
Botues: Fondacioni i Rinisë Islame
“:..Thuaj Ai është për besimtarët udhëzim dhe ilaç’…'”
Gjë në të cilën nuk ka dyshim dhe kundërshtim, e as që mund të polemizohet rreth saj – sepse është e vërtetë e pakontestueshme, gjë plotësisht e qartë dhe bindëse, prej themeleve të fesë – është e vërteta se Krijuesi i njeriut është Allahu i lartmadhëruar. Ai është më i dijshmi për atë që e ka krijuar, ç’është e dobishme për të (njeriun), ç’e mbron, ç’e dëmton dhe ç’e shkatërron atë.
Allahu me mëshirën e vet ka dashur që njerëzit të cilet Ai i ka krijuar të mos i lë në jetën e tyre të paudhë, të humbur, të lajthitur dhe të shkatërruar nga shejtani i mallkuar.
Për këtë shkak ua zbriti (shpalli) librin me të cilin do ta rregullojnë jetën e vet në këtë botë dhe me të do ta gjejnë shpëtimin në boten tjetër.
Njeriut nuk i takon të përpiqet që jetën e tij ta rregullojë jashtë suazave kur’anore. Ai nëse do shpëtim, duhet që plotësisht t’i nënshtrohet Kur’anit, t’i jetësojë rregullat dhe parimet e tij.
Kjo është dëshira dhe mëshira e Allahut. Është dhunti dhe mëshirë e pakufishme e të Lartmadhëruarit që ta krijojë njeriun dhe t’i dërgojë atij sistem dhe rregulla të cilave ai duhet t’u përmbahet. Nëse ai do mirëqenien, të njëjtat s’guxon assesi t’i lë pas dore apo t’i braktisë.
A e njeh dikush më tepër e më mirë njeriun se sa Ai që vetë e ka krijuar?
A thua i lejohet njeriut që t’i largohet dhe mos t’i përmbahet librit (Kur’anit) që ka zbritur për të mirën e tij?
Me të vërtetë Allahu njeriut i ka dërguar – shpallur qindra libra përmes pejgamberëve, secilit brez ia ka zbritur atë që është e dobishme për të, që e përudh dhe e mbron atë.
Libri i fundit i shpallur është Kurani Famëlart, fjala e Allahut (xh.sh.), Zotit të të gjitha botëve. Ky libër i është shpallur pejgamberit të fundit, udhëheqësit tonë, njeriut më të sinqertë dhe më besnik, Muhamedit (a.s.). Këtij libri muslimanët e parë i janë përmbajtur ne përpikëri. Për atë shkak, jeta e tyre ka qenë kënaqësi e lumturi, bollëk e bujari, sëmundjet kanë qenë larg prej tyre. Kanë qenë të mbrojtur dhe të shëndoshë sepse i janë përmbajtur ilaçit (Kur’anit) të cilin Allahu e ka zbritur ta, për ne dhe për të gjithë brezat deri ne Ditën e Gjykimit.
Vallë, sa jemi duke iu përmbajtur këtij Libri?
Sa i përmbahemi ne krahasim me ata dhe ku jemi? A thua kjo çështje nuk kërkon që të ndalemi pak dhe të studiojmë ne mënyrë serioze, të kuptojmë shkakun pse jemi të “sëmurë” kur me vete e kemi ilaçin?
Këtu dikush mund t i parashtrojë pyetjet në vijim:
Bëhet fjalë për sëmundje psikike ose fizike? Shërimi prej Kur’anit dhe me të është shpirtëror ose trupor?
Tekstet e Kur’anit janë të prera lidhur me faktin se ky libër është shërim për besimtarët. Nëse besimtari aspak nuk dyshon dhe është i udhëzuar, atëherë Kur’ani është ilaç për sëmundjet të cilat i shkaktojnë kufri (blasfemia), ateizmi dhe devijimi si dhe dukuritë tjera degjeneruese.
Lexucs i nderuar! Në këtë libër që e ke para vete, do të bëjmë përpjekje ti elaborojmë disa të vërteta shkencore dhe fetare. Lus Allahun që ta pranojë këtë përpjekje tonën, të na mundësojë mua dhe ty që të sillemi, të veprojmë, të jetojmë dhe t’u përmbahemi dispozitave të Tij, t’i aplikojmë urdhërat e Tij, tu shmangemi të ndaluarave!
“O ju njerëz, juve tanimë ju ka ardhur këshilla nga Zoti juaj, edhe një shërim për zemrat tuaja dhe udhëzim e rnëshirë për besimtarët’’’. Junus, 57.
