Titulli: Prijësi i drejtë dhe asket Omer Ibn Abdul Aziz
Titulli i origjinalit: Siretu ue menakibu Omer bin Abdul Aziz el halifettu ez-zahid
Autori: Hafidh Xhemaludin Ebul Abdurrahman ibn Xheuzi el Kurashi el Bagdadi
Përktheu: Fatjon Isufi
Recensoi: Genc Plumbi
Redaktoi dhe korrektoi: Roald A. Hysa
Arti grafik: Armida Plumbi
Botoi: Jehona
Shpeshher kur flasim dhe debatojmë me njerëzit dhe kur u tregojmë se si duhet të jetë një lider, të gjithë njëzëri na thonë, që ne nuk kemi parë dhe njohur kurrë njerëz të tillë. Ata kanë të drejtë të flasin kështu. Sepse ata nuk e njohin historinë islame. Nëse do të kishin lexuar për historinë islame sado pak do të ishin prezantuar me njerëz që memoria e ummetit nuk i harron kurrë. Një ndër ta është edhe Omer Ibn AbdulAziz. Jeta e tij si lider, si dijetar, si asket dhe si besimtar është e pashoqe. Jo më kot e kanë renditur si halifin e pestë të drejtë. Direkt pas sahabeve. Dikush mund thotë se njerëz si ky ishin të rrallë. Ne u themi, nëse do të ishin të rrallë , nuk do të gjendeshi dhe nuk do të njiheshin. Por fakti se këto janë bërë të njohur do të thotë se këta kanë qenë një brez burrash që kanë jetuar.
Ky personalitet duhet të shërbejë si shembull dhe model , jo vetëm për udhëheqësit por edhe për besimtarët e thjeshtë. Me të vërtet ai ka qenë shembulli më i lartë i një lideri musliman. Koha e shkurtër në të cilën ka jetuar dhe veprat e shumta që ai na ka lënë flasin shumë për të.
