Titulli: Kthimi i Haj ibn Jakdhan
Autor: Mehdi ibn Abud
Përktheu: Sadush Tahiri
Redaktor: Bujar Vërbovci
Redaktor gjuhësor: Shkelzen Halimi
Kopertina: Bashkim Mehani
Për botuesin: Bashkim Avdiu
Shtypi: FocusPrint – Shkup
Botues: Sira – Prishtinë
A ka dritë pas errësirës? Gjithsesi. Është kthyer koha për të krijuar njeriun e ri.
Është kthyer koha për të çrrënjosur të keqen, për të çrrënjosur çrregullimin në tokë dhe në deti, për të hapur dhe përgatitur vendin për kthimin e të mirëve, për t’i shfaqur të zgjedhurit e denjë, për t’i mposhtur keqbërësit, për të krijuar mendime të reja, e vërteta është e pavdekshme, kurse njerëzit vdesin, e pavërteta është e zhdukur, ajo vetvetiu është paracaktuar të zhduket, sepse në vete ngërthen të keqen, shkatërron veten me veten, njerëzit me duart e veta i hapin varret e tyre, pas një sëmundje të gjatë të përjetuar në kaos gjithëpërfshirës.
Është kthyer koha për të zëvendësuar njerëz me njerëz të tjerë që nuk do të jenë asnjëherë të njëjtë, nuk zëvendësohet e keqja me të keqen, bile as në dominimin e një të padrejti ndaj një të padrejti tjetër, me punët që i kanë bërë. Dora njeriut e ka turbulluar kthjelltësinë e ditëve të jetës, andaj është kthyer koha që të ndërhyjë në rrëmujën e ndodhive vdekjeprurëse; e mira do të shpërblehet vetëm pse është bërë e mira, kurse keqja do të ndëshkohet vetëm pse është bërë hapi për ta bërë atë; mulliri i kohës do t’i bluar njerëzit e prishur dhe keqbërës, ata që shtëpitë e tyre i shkatërrojnë me duart e tyre dhe atë e llogarisin gjë të thjeshtë dhe që qiellin e pastër e mbulojnë me retë e devijimit dhe mashtrimit, pa përjashtim.
Është kthyer koha për të kthyer ujërat në shtretërit e tyre, zemrat në natyrën e pastër, mendjet në gjykimin e drejtë, shikimet në dritën e pastër, të ndriçojë zemrën me dritë dhe të hapë sytë e zemrave, të kthejë amanetin në rrugë të drejtë, të kthejë njerëzimin në qëllimin e tij të lartë e të denjë.
